|
Archiwum www.wolasewicz.com
|
|
|
|
Romuald Wołyncewicz vel Wołyńcewicz (pisownia imienia i nazwiska w j. rosyjskim - Ромуальд Волынцевич ) generał brygady, inżynier - (ur. 24 sierpnia 1878 w majątku Roś pow. wołkowysk - zm. 1 marca 1929 Warszawa) – Syn Antoniego Wołyńcewicza i Katarzyny z Terpiłowskich, brat Czesława Wołyńcewicza. Żonaty z Marią z Jawidów. Bezdzietny. Inżynier, pułkownik artylerii Armii Imperium Rosyjskiego i generał brygady Wojska Polskiego. Kształcił się w Pińsku, potem ukończył Szkołę Junkrów w Kijowie. Od 189 zawodowy oficer artylerii armii carskiej. Walczył w wojnie rosyjsko-japońskiej 1904 - 1905. Odznaczył się na froncie i otrzymał skierowanie do Konstantynowskiej Szkoły Artyleryjskiej, która zakończył w 1910 w stopniu kapitana z dyplomem inżyniera (informacja nie pewna, według innych źródeł ukończył Michajłowską Artleryjską Akademię). Do 1917 pracował w przemyśle zbrojeniowym. Pułkownik z 1916 na stanowisku dyrektora technicznego zakładów. W lutym 1919 zgłosił się do służby w polskiej Misji Wojskowej w Odessie. Skierowany do Warszawy, gdzie został wyznaczony na szefa sekcji organizacyjno - inspektorskiej w Departamencie Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych. Zweryfikowany jako pułkownik ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. Od 1921 pełnił służbę w kontroli wojskowej; aspirant w Korpusie Kontrolerów, kontroler Wojskowej Kontroli Generalnej. Generał brygady z 15 sierpnia 1924, jeden z 63 generałów brygady w Wojsku Polskim w 1928 roku. W latach 1925 - 1927 szef oddziału Kontroli Naczelnej, potem szef Biura Kontroli w Ministerstwie Spraw Wojskowych. Na tym stanowisku zmarł. Zmarł w trakcie wieczoru brydżowego w domu. Przyczyną śmierci był zawał serca. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim kwatera 226 - 8570. W Warszawie mieszkał przy ul. Śmiałej Nr 35 i 40 (Żoliborz Oficerski)
Wykres genealogiczny Romualda Wołyncewicza [zobacz]
Informacje na podstawie:
Almanach
Polska Towarzyka 1926, Warszawa 1926
|
|
|